زمینه و هدف: فضای مجازی به طور کلی و بزه دیدگی در این فضا به طور خاص، پدیده های به نسبت جدیدی هستند که با ادامه پیشرفت های فناوری و اینترنت توسعه می یابند. این پدیده در کنار فرصت های ایجاد شده، چالشی جدید برای پلیس خلق کرده است. هدف از این پژوهش تعیین راهبردهای فراجا در پیشگیری اجتماعی از بزه دیدگی در فضای مجازی است.روش: این تحقیق با رویکرد کیفی و فرایند راهبردنویسی با بهره گیری از مدل سوات انجام گرفته است. داده های پژوهش از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با تعداد 11 نفر از خبرگان انتظامی- فضای مجازی تا مرحله اشباع نظری گردآوری گردیده است. جامعه آماری خبرگان و کارشناسان پلیس شاغل و فعال در حوزه فضای مجازی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیده اند.یافته ها: با استفاده از نظرات خبرگان موقعیت راهبردی پلیس در پیشگیری اجتماعی از بزه دیدگی در فضای مجازی شامل 43 عامل محیط داخلی (عامل قدرت و عامل ضعف) و 19 عامل محیط بیرونی (عامل فرصت و عامل تهدید) احصاء شده است که بر اساس عوامل محیط نزدیک و پیرامونی 20 راهبرد بخشی شامل؛ 9 راهبرد تهاجمی، 4 راهبرد رقابتی، 5 راهبرد محافظه کارانه و 2 راهبرد تدافعی تدوین گردید.نتایج: با توجه به اینکه پیشگیری یکی از اولویت های پلیس در کنترل و مقابله با جرائم است، در نتیجه باید راهبردهای احصا شده در این پژوهش را سرلوحه مأموریت های خود قرار دهد و از طرفی به عنوان شریک با جامعه همکاری متقابل نماید و در سطح ملی با تعامل بین نهادی زمینه های اصلی بزه دیدگی را محور فعالیت ها و اقدامات پیشگیرانه اجتماعی قرار دهد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

با توجه به صلاحدید دفتر نشریه امکان نمایه این مقاله، وجود ندارد.

در نیروی انتظامی، بیشترین نقش در آرام سازی آشوب های شهری و برقراری نظم بر عهده یگان های ویژه است و مهمترین عنصر این یگان ها در این زمینه، فرماند هان هستند؛ از این رو ضروری است که آنها از مهارت مختلف فرماندهی برخوردار باشند. امروزه شبکه های اجتماعی مجازی مانند تلگرام و اینستاگرام با گسترش و استقبال کاربران ایرانی مواجه شده اند و به دلیل در دسترس بودن و سرعت تبادل اطلاعات و اخبار، به یکی از تاثیرگذارترین رسانه های عصر حاضر مبدل شده اند. شبکه های اجتماعی و فضای مجازی می تواند به سرعت مخاطبان خود را تحریک و تهییج نموده و زمینه های ایجاد آشوب و بروز اغتشاشات شهری و ناآرامی های مدنی را فراهم سازد. این تحقیق از نظر هدف؛ کاربردی است و در حوزه مطالعات میدانی است. روش مورد استفاده در این پژوهش؛ کمی-کیفی و از نوع پیمایشی است. برای گردآوری داده ها از روش آمیخته با ابزار جمعآوری اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه محققساخته با 32 گویه از طیف لیکرت 5 گزینهای استفاده است. پایایی پرسشنامه، بر اساس آزمون آلفای کرونباخ و با استفاده از نرم افزار آماریSPSS برای هر یک از ابعاد و ضریب کل برابر 884/0 به دست آمده است. جامعه آماری شامل خبرگان و صاحب نظران فضای مجازی، ناهنجاری ها و ناآرامی های شهری، پیشگیری انتظامی، مطالعات اجتماعی و کارشناسان خبره می باشند. حجم نمونه (n) با استفاده از فرمول کوکران و سطح خطای 5 درصد برابر 83 نفر به دست آمده است. تجزیه و تحلیل یافته ها برای آزمون فرضیه تحقیق با آزمون t در سطح معنی داری از خطای 05/0 و مثبت بودن حدود اطمینان، مقدار پیشگیری انتظامی در شبکه های اجتماعی مجازی با اغتشاشات شهری معنی دار است. بنابراین نتیجه می گیریم بین اغتشاشات شهری و پیشگیری انتظامی در شبکه های اجتماعی مجازی (تلگرام و اینستاگرام) رابطه معنی داری وجود دارد (01/0P<) و فرضیه تحقیق تأیید می گردد.

زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر؛ شناخت میزان تاثیر بکارگیری سامانه رخداد های انتظامی در مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم در فرماندهی انتظامی استان قم است. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت داده ها، توصیفی-تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل 120 نفر از فرماندهان و مدیرانی هستند که در حوزه پیشگیری از جرم در استان قم فعالیت می کنند. 92 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی-مورگان ازطریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. با استفاده از دو پرسشنامه محقق ساخته «کاربرد های سامانه رخداد های انتظامی» و «مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم» داده ها جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از محاسبه کجی و کشیدگی توزیع نمرات، آزمون پارامتریک پیرسون و تحلیل رگرسیون، انجام شد. یافته ها: با توجه به مقادیر «43/0=r و 01/0>sig» ضریب محاسبه شده معنادار و رابطه مثبت در سطح 01/0 به دست آمد. بنابراین بین بکارگیری سامانه رخداد های انتظامی با مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم رابطه معناداری وجود دارد و به صورت معناداری با افزایش بهره مندی از سامانه رخداد های انتظامی، کیفیت مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم افزایش پیدا می کند. نتایج: با توجه به یافته های پژوهش، مدیران انتظامی با افزایش شناخت قابلیت های سامانه و مهارت بکارگیری آن می توانند در انجام امور حوزه مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم از این سامانه به نحو مطلوب استفاده کنند، این سامانه درصورت وجود مدیریت واحد، نظارت مستمر و پشتیبانی سخت افزاری و نرم افزاری، ابزاری است که با بهره مندی هرچه بیشتر از آن نقش بسزایی در توانمندسازی فرماندهان و مدیران پلیس ایفا می کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: پیشگیری کیفری مبتنی بر آثار حاصل از اجرای کیفر است. هرچند از دیدگاه برخی نظریه پردازان، مجازات بعد از وقوع جرم، پیشگیری محسوب نمی شود، ولی نمی توان به طورکلی منکر پیامدهای پیشگیرانه آن به صورت خاص و عام بود؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف شناخت الگوی بهینه مدیریت انتظامی در پیشگیری کیفری از جرم انجام شد. روش: این تحقیق ازنظر هدف، کاربردی است و ازنظر روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری در بخش کیفی بر اساس اشباع نظری، 15 نفر از خبرگان انتظامی هستند و در بخش کمی، همه مدیران ستادی و اجرایی پلیس پیشگیری تهران بزرگ به تعداد 120 نفر هستند. حجم نمونه در بخش کمی به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد و بر اساس جدول مورگان (92 نفر) به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه و پرسشنامه است. برای تحلیل داده ها، از آزمون های کفایت اندازه نمونه، تحلیل عاملی و آزمون تی زوجی استفاده شد. یافته ها: با توجه به یافته های تحقیق، تعداد 17 شاخص در مدیریت انتظامی در پیشگیری کیفری از جرم شناسایی شد. از مجموع اقدامات انتظامی در بعد پیشگیری کیفری، مولفه کیفی سازی اقدامات، رتبه اول؛ مولفه اقدامات اطلاعاتی-امنیتی، رتبه دوم و مولفه اقدامات ساختاری، رتبه سوم را به دست آورد. نتیجه گیری: پلیس برای بهبود وضعیت اقدامات پیشگیری کیفری از جرم و کاهش هزینه های جرم لازم است برنامه های کاربردی و عملی برای ارتقاء سطح کیفی شاخص های شناسایی شده انجام دهد.

زمینه و هدف: ساختار کلانتری های جمهوری اسلامی ایران به خصوص کلانتری های پایتخت در طول دهه گذشته دچار تغییر و تحولات چشمگیری شده است. ایجاد معاونت های تخصصی و راه اندازی معاونت پیشگیری، از جمله مهم ترین این تحولات است؛ به منظور ارزیابی بخشی از این تحولات، پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تأثیر اقدامات معاون پیشگیری کلانتری ها در پیشگیری انتظامی از جرم در سطح حوزه سرکلانتری پنجم فرمانده انتظامی تهران بزرگ انجام شد. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت از نوع توصیفی-تحلیلی به روش پیمایشی است. جمع آوری داده ها به صورت اسنادی و میدانی انجام شد. در بخش اسنادی از ابزار فیش برداری و در بخش میدانی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، کارشناسان حوزه پیشگیری، شامل روسای کلانتری های سرکلانتری پنجم، سرکلانتر پنجم و کارشناسان ایشان، رئیس پلیس پیشگیری فرمانده انتظامی تهران بزرگ و جانشین وی، معاون کلانتری و پاسگاه پلیس پیشگیری و کارشناسان آن هستند. تعداد کل جامعه آماری 50 نفر است که تعداد 44 نفر از آنها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به صورت تصادفی انتخاب شدند. یافته ها: براساس نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش، تایید شد که اقدامات معاون پیشگیری کلانتری های سرکلانتری پنجم فرماندهی انتظامی تهران بزرگ در پیشگیری انتظامی از جرم تاثیر دارد. نتایج: براساس نتایج پژوهش معاون پیشگیری کلانتری ها در اقدامات عملیاتی، مدیریتی و اطلاعاتی در پیشگیری انتظامی از جرم تاثیرگذار هستند که در اقدامات عملیاتی، برخورد سریع با جرائم مشهود، حضور به موقع در صحنه جرم و برقراری تعامل بین گروه های گشت از اولویت بالایی برخوردار شدند. در حوزه اقدامات اطلاعاتی، شناسائی نقاط کور، آلوده و جرم خیز حوزه استحفاظی، جمع آوری اطلاعات درمورد ارتکاب جرائم از مجرمان دستگیر شده و ارائه اطلاعات لازم و تخصصی حوزه استحفاظی به ماموران گشت و در حوزه اقدامات مدیریتی، برنامه ریزی برای اجرای طرح های پیشگیرانه انتظامی و ایجاد انگیزه در ماموران گشت، از اولویت بالایی برخوردار شدند.

زمینه و هدف: امروزه، پیشگیری انتظامی از جرم، یکی از عوامل اساسی و بنیادی در بسترسازی امنیت به شمار می رود. احساس امنیت یکی از مهم ترین نیازهای انسانی بوده که توسعه و تعالی را به همراه خواهد داشت. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر پیشگیری انتظامی از جرم در محیط های شهری بر امنیت اجتماعی در بین شهروندان شهر بندرعباس است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظرماهیت داده ها، توصیفی-تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، شهروندان مراجعه کننده به کلانتری های شهر بندرعباس در سال 1398 بوده اند که 305 نفر بودند و 170 نفر از آنان با استفاده از فرمول کوکران و به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. روایی ابزار اندازه گیری با استفاده از روش های روایی محتوا (نظرسنجی از خبرگان) و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه پیشگیری انتظامی از جرم 78/0 و پرسشنامه احساس امنیت 85/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل با آمار استنباطی شامل (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و فریدمن) با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که، پیشگیری انتظامی از جرم اثر مثبت و معنی-داری بر احساس امنیت در بین شهروندان شهر بندرعباس دارد. ((p=0. 671 همچنین براساس آزمون فریدمن شناخت مردم از وظایف پلیس باضریب 20/2 دراولویت اول قراردارد، در نتیجه بیشترین اثر را بر احساس امنیت دارد و در ادامه تعامل پلیس با سایر سازمان ها با ضریب 02 /2 دراولویت دوم و ضابطه مندی پلیس با ضریب 78/1 در رتبه سوم و پایانی قرار دارد در نتیجه کم ترین اثر را بر احساس امنیت دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که هر چه قدر پیشگیری انتظامی از جرم بیشتر باشد میزان احساس امنیت شهروندان بیشتر می شود و با افزایش پیشگیری انتظامی از جرم، شهروندان شهر بندرعباس احساس امنیت بیشتری می کنند.

زمینه و هدف: توجه ویژه به تصمیم گیری صحیح، به موقع و اجرای سریع آن در مأموریت های محوله از جایگاه و اعتبار خاصی برخودار می باشد که می بایستی مورد لحاظ قرار گیرد، به گونه ای که مدنظر قرار دادن مباحث مدیریتی بویژه اصول و مبانی تصمیم گیری از جایگاه خاصی برخوردار است، لذا نیروی انتظامی می بایستی در راستای پیشگیری انتظامی از جرم با درک، شناخت و تصمیم گیری مناسب، و اجرای به موقع ابعاد و شاخص های آن در جامعه اقدام لازم را به عمل آورد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر ابعاد تصمیم گیری در پیشگیری انتظامی از جرم (مورد مطالعه مدیران اجرایی سرکلانتری دوم تهران بزرگ) می باشد. روش شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی و به روش کیفی، پس از جمعآوری اطلاعات اولیه از طریق مطالعه اسنادی، کتابخانهای و میدانی، با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری پژوهش 42 نفر از اساتید و مدیران اجرایی شامل؛ 30 نفر از اساتید گروه پیشگیری انتظامی از جرم دانشگاه علوم انتظامی امین و 12 نفر از رؤسای سرکلانتری دوم فاتب بودندکه نظر به قابل دسترس و محدود بودن تعداد آنها، نمونه گیری به صورت تمام شمار انجام شد. یافتهها: با توجه به معادله رگرسیون و ضریب استاندارد وضعیت داده ها نرمال و برابر آزمون t تک نمونه ای با سطح معنی داری کوچک تر از 05/0 با اطمینان 95 درصد بین ابعاد تصمیم گیری و پیشگیری انتظامی ازجرم رابطه معنی دار مثبتی وجود دارد یافته ها نشان از آن دارد که بالاترین تأثیر مربوط به متغیر شناسایی و تشخیص مسئله در پیشگیری انتظامی از جرم است. نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان می دهد، بیشترین تأثیر ابعاد تصمیم گیری را به ترتیب متغیرهای، شناسایی و تشخیص مسئله، طراحی و ایجاد راه حل ها، انتخاب و گزینش راه حل ها و ارزیابی راه حل ها بر تصمیم گیری در پیشگیری انتظامی از جرم را دارند. یعنی با ارتقای یک واحد از متغیرهای مدل به ترتیب متغیرهای شناسایی و تشخیص مسئله (248/0)، طراحی و ایجاد راه حل ها (220/0)، انتخاب و گزینش راه حل ها (230/0) و ارزیابی راه حل ها (210/0) تأثیر را بر تصمیم گیری در پیشگیری انتظامی از جرم خواهد داشت.